De Douzelage draagt bij aan de Europese eenwording door verschillende bijeenkomsten, uitwisselingen en internationale projecten te organiseren.
Van 21 april t/m 23 april zijn wij met 12 Europese landen samengekomen in Bad Kötzting (Duitsland) om bevindingen rondom het project ‘Juniors for Seniors’ met elkaar te delen. Hierbij waren wij als studenten van Fontys Hogeschool Pedagogiek ook aanwezig. Wij zijn Nikita en Michelle en in dit stuk delen wij graag onze ervaring met jullie over deze conferentie.
De eerste dag: Kennismaking met iedereen
Na een lange rit van 7,5 uur in de auto kwamen we aan op onze bestemming Bad Kötzting. We verbleven in Hotel Zur Post waar we een slaapkamer kregen nog groter dan onze eigen slaapkamer thuis. Om 18:00 moesten we ons verzamelen in het park. Daar kwamen alle landen samen voor de officiële opening van de conferentie. We waren ongeveer met 50 man aanwezig. Ik (Michelle) vond het in het begin nog wel spannend om contact te leggen, juist ook omdat dit in het Engels moet. Maar al snel was die spanning over, de Jugendrat van Bad Kötzting kwam ons verwelkomen. Het was fijn om met leeftijdsgenoten om je heen te kunnen communiceren. Na onze toast in het park gingen we al gauw de delicatesse van Duitsland eten, namelijk ‘’schnitzel’’.
De tweede dag: De dag van de conferentie
Ter voorbereiding van de conferentie had ieder land enquêtes door een aantal jongeren en ouderen in hun stad laten invullen en van de uitkomsten een presentatie gemaakt. Zodoende kon in kaart worden gebracht hoe in hun stad verbondenheid van jongeren met ouderen (hopelijk) wordt bevorderd.
De enquête
Tijdens de uitslag van de enquête werden de resultaten in diagrammen weergeven. In de enquête kwamen vragen aan bod als:
• Hoeveel contact is er tussen jongeren en senioren?
• Is het mogelijk dat senioren inwonen bij hun kinderen?
• Hoe hoog is de huur van een appartement/huis?
• Wat is het obstakel voor jongeren om niet op zichzelf te wonen?
Nikita: Mijn bevinding van de enquête was dat het mij verbaasde dat het in elk land heel anders kan zijn, maar ook dat op sommige punten er wel degelijk gelijke situaties zijn.
Michelle: Wat mij is bijgebleven is dat eigenlijk nergens anders dan in Nederland veel jongeren naast hun studie nog een bijbaan hebben. En om op het topic senioren terug te komen, het was mij opgevallen dat in ieder land, jongeren af en toe contact hebben met hun grootouders en verder niet in contact komen met andere senioren.
De presentatie
Om deel te nemen aan deze conferentie was de voorwaarde dat wij de presentatie zouden maken en presenteren. Wij hebben dit gedaan door middel van een PowerPoint-presentatie. Wij vonden het belangrijk dat er tijdens de presentatie ook interactie was met de deelnemers in de zaal. De volgende onderwerpen hebben wij besproken:
• Hoe leven de jongeren en senioren in hun stad? (Meerssen)
• Wat is het proces van een huis bouwen/kopen of huren?
• Zijn er plekken waar senioren en jongeren samenwonen?
Ook vonden wij het belangrijk om veel organisaties te benoemen die veel voor ouderen betekenen waarin jongeren een rol spelen. Door deze organisaties en hun doel te benoemen hopen we de andere landen te kunnen inspireren.
Voordat we de presentatie gingen geven, vonden we het allebei erg spannend. We hadden allebei nog nooit voor een grotere groep gepresenteerd en juist het spreken in een vreemde taal, maakte ons onzeker. Toen we begonnen waren en we zagen dat iedereen geïnteresseerd was in ons verhaal, liep de presentatie eigenlijk wel vanzelf. Ik (Nikita) vond het mooi dat iedereen interesse had in elkaars land. Ik voelde verbondenheid.
Seniorenresidenz St. Benediktus
Nadat we de presentatie achter de rug hadden zijn wij de stad in gegaan om vervolgens het bejaardentehuis St. Benediktus te bezoeken. Wat zo bijzonder was aan dit bejaardentehuis was dat hier gestimuleerd wordt om senioren met jonge kinderen in contact te laten komen. Bijvoorbeeld in de lunchzaal stonden kindertafeltjes, maar ook boven in het gebouw zat een kinderdagopvang gevestigd waar senioren regelmatig activiteiten doen met de jonge kinderen. Op de tafel lagen foto’s met voorbeelden van activiteiten die ze samendeden.
Ik (Michelle) vind het belangrijk dat senioren en jongeren in contact komen. Dit voorkomt toch een beetje vereenzaming, maar ook een stukje leefwereld verkennen, juist elkaar beter begrijpen.
Het avonddiner
Om 18:30 kwamen we weer allemaal bij elkaar in een grote zaal voor het avonddiner. Er werd op ons allen getoost. Door de Jugendrat georganiseerd gingen we een Europa-quiz doen. Er werd gedanst en gezongen. Natuurlijk moesten wij een danswedstrijd starten en opeens stond iedereen op en begon met ons mee te dansen.
De derde dag: Er nog even op uitgaan
Op onze derde dag mochten we een programma uitkiezen naar keuze:
• Een bezoek aan het zwembad ‘’SPA AQACUR’’
• Een wandeling en bezoek aan het ‘’Geodetic Observatory’’
• Hiking op de ‘’Kaitersberg’’
Wij hebben er toen voor gekozen om naar SPA AQACUR te gaan om een beetje te ontspannen. In de avonduren zijn we samen met een aantal leden van de Jugendrat gaan bowlen. In de auto onderweg hebben we ze wat klassieke Nederlandse hits laten beluisteren.
Op 24 april vertrokken we weer richting huis.
Een ervaring om niet te vergeten
Wij hebben een hele leuke tijd gehad binnen deze conferentie.
We hebben persoonlijke groei doorgemaakt en zijn uit onze comfortzone gestapt om te spreken voor grote groepen maar hebben ook een kans gehad om een bredere kijk op de wereld te ontwikkelen. Ons netwerk is verbreed doordat wij met verschillende mensen uit andere landen in contact zijn gekomen, we hebben ervaringen gedeeld en elkaar geïnspireerd. Mijn onzekerheid over mijn Engels is al een stuk minder omdat je alleen met elkaar kunt communiceren door Engels te spreken. Door het te doen leer je het het beste. Lijkt jou dit ook interessant? Dan willen wij jou echt aanraden om een soortgelijke ervaring in de toekomst ook mee te maken.
Wij willen iedereen bedanken met wie we deze ervaring hebben gedeeld! Het was een enorm leerzaam weekend dat we niet meer zullen vergeten.